Wim Beeren, toenmalig directeur Stedelijk Museum
Uit: catalogus van de tentoonstelling Schilderijen 1950 – 1991 in het Stedelijk
Museum Amsterdam, periode 10.IV.92 – 31.V.92.
.
" (…) Bouthoorn bleek even radicaal als Mondriaan in de erkenning en
waardering van de essentiële schilderkunstige elementen, maar zijn houding
ten opzichte van die elementen is een volstrekt omgekeerde. Mondriaan had
de artistieke eigengereidheid om de zogenaamde autonome kleur te
benoemen met de gestalte die hij er zelf aan gaf. Het blauw dat door hèm
autonoom werd verklaard was het blauw dat door hèm zijn gestalte en volume
kreeg en dat zich, door hem gedirigeerd, ging verhouden tot andere primaire
kleuren.
Ook Bouthoorn kan de elementen van de schilderkunst moeilijk opvatten als
behorend bij een zelfstandig organisme. Ook hij bepaalt direct en uiteindelijk
het optreden van kleur en vorm, maar ieder gecreëerd moment (van kleur,
structuur, toets etc.) heeft onmiddellijk een dictaat waarop de kunstenaar
‘gedwongen’ wordt te reageren. Naarmate de momenten worden
verveelvoudigd, neemt de zefstandigheid van het schliderij toe en wordt de
complexiteit van de te nemen beslissingen vergroot. Het wil niet zeggen dat
het schilderij van Bouthoorn gelijk staat aan het werkproces maar wel dat het
‘drama’ van de creatie en de interferentie van de actieve beeldende
elementen mede onderwerp zijn van het eindresultaat: het schilderij. Dat
bepaalt ook wat Bouthoorn de onvolkomendheid ervan noemt. Toch zien we
dat Bouthoorn in de loop der jaren een meesterschap over zijn materie kreeg
die een grotere harmonie bewerkstelligde dan hij zelf misschien verwachtte.
(…)
Wil Bouthoorn
Teksten van en over Wil Bouthoorn
Contact: marijkebouthoorn@gmail.com 0031 621196450
Werk
